Home

Sjasju

A con man is een impostor of een bedrieger.

Herman Melville schreef een roman met de titel : the confidence man. Die uitdrukking is standaard, en wordt vaak verkort tot : the con man. Dit laatste woord heeft een uitgesproken negatieve connotatie.A con man is een impostor of een bedrieger. En bedriegers kunnen niet op veel sympathie rekenen, in de ogen van de goede goegemeente, omdat ze de sympathie waarop ze rekenen voor geheel eigen en contrarie doeleinden aanwenden. Onder al de voorwendsels schuilt niet meer dan een dikke egoist die maar al te zeker is van zichzelf. In Melville's roman komt de lezer niet te weten wie de man onder het bedrog is.

Het is zelfs zo dat de lezer zich uiteindelijk gaat afvragen of er wel iemand schuilt onder al de valse voorwendsels. De identiteit van de con man dreigt op te gaan -in de rook van geruchten en speculaties, in geschrijf.Daarom kan deze con man op een bijzonder soort sympathie rekenen.Zijn bedrog valt uiteindelijk samen met het bedrog dat de literatuur is. Literatuur -fictie- is een soort van bedrog dat een geheim oproept dat ontoegankelijk is, voor de lezer evenzeer als voor de schrijver. Dit is subliem bedrog. Van een geheel andere, betreurenswaardig plattere aard is het gemanipuleer van menig media-spektakel.

Menig media-vriend steekt een ieder een veer in de kont, maar eigent zich tegelijkertijd schaamteloos allerlei teksten van die ander toe. stropen o.a de weblogs af!Hij neemt met iedereen een loopje, maar doet dit uiteindelijk slechts om de eigen bek te spijzen. Blijkbaar heeft hij het ook nodig, om aan zichzelf te geloven. Is de tweespraak van de ziel met zichzelf geen doorzichtig trukje om het geloof in zichzelf op te pompen ? Als je met jezelf spreekt en spreken kan, moet je wel bestaan he. Discorso, ergo sum.Ik spreek met mezelf, dus besta ik. Dit getuigt van een volledig misverstaan van media : media zijn er niet om zichzelf aan te voeden, maar om zichzelf in te verliezen. In de media hou je op te bestaan, dit wil zeggen : je krijgt jezelf terug als tekort aan zijn. Niet toevallig pompen velen zich mediagewijs vol.
Dit moet compenseren voor het ondraaglijke besef niet of nauwelijks te bestaan, of slechts te bestaan als tekort aan zijn. Ja, de media als moederborst, een uier waaraan men zich narcistisch laaft...