Home

Schrijven

Het gedeeld beroepsgeheim het geheim van Jan en Alleman

Dinsdag 12 januari 2010:Telegraaf medisch Journalist  Rene Steenhorst schreef: Dokters met een zwarte balk over de ogen,neergezet als medische misdadigers op het internet.Aan de digitale schandpaal genageld, niet slechts met moeilijk herleidbare initialen, maar voluit met hun naam en het ziekenhuis waar zij werken. *Omdat ze in de ogen van anderen iets gedaan hebben of nagelaten, iets gezegd hebben of juist niet uitgesproken; kortom omdat er kennelijk iets was in hun handelen dat anderen niet zinde.*// Ben Crul,arts en hoofdredacteur van het artsentijdschrift Medisch Contact',,Een dokter is nu eenmaal gehouden aan zijn beroepsgeheim. Hij mag geen inhoudelijke details geven.''/  Wednesday; January 13; 2010 9:24 AM:aan Medisch Journalist Rene Steenhorst/./ Artsen zijn op het punt als het om de beoordeling van een bevriende collega gaat, van ruime opvatting.  Collegialiteit en het ontkennen is belangrijker dan de patiënt. En wat doen we met de dokter die zich misdraagt? Dan mag hij naar een  kluchtcollege dat hem "berispt" en dan zegt hij "ik zal het nooit meer doen" en gaat gewoon door waar hij gebleven was.  Kortom : Artsen zijn uitgekookte goochelaars die alles in het werk stellen om zichzelf te helpen.  Iedere arts, wetenschapper etc. zal zijn eigen oplichterij goed praten met zijn spitsvondige verweer technieken. Hun zenuwen zijn dan ook Absolute top'. Of om het braver en huichelachtiger, kortom aangenamer te formuleren: Ze zijn veel meer kunstenaar dan je weet.- De uitkomst van Artsen, Psychologen van jaren terug  is dan ook exact dezelfde als nu. Ze komen overal mee weg.

Stel je voor dat jij het bent, die te beluisteren is op een van de cd's? Dat iemand jou kan horen zeggen: hoe je worstelt met het dagelijkse leven: de mide-life crisis, depressie, droefheid, zelfmoordneigingen, of zoals patiënt...zijn angstige paddoavontuur etc.  Stel je voor, wild vreemden die je intimiteit  omhelzen die je in het normale leven vermijdt. Wat zou je dan voelen? Duik in dat gevoel. Onderzoek het. Staat u daar even bij stil! Ze nemen niet eens de moeite veranderingen aan te brengen om de identiteit van de patiënten te beschermen.  In hun boeken doen ze tenminste nog onder vermomming hun patiënten uit de doeken. De verhalen zouden nuttig zijn voor collega's patiënten. Maar ijdelheid en poen is ook daar de drijfveer.

  Je zou toch zeggen, dat artsen die respectloos mensen exploiteren door gesprekken van hun patiënten aan een derde  te laten horen toch minstens om enig commentaar vraagt? Maar nooit meer wat van deze medisch Journalist Rene Steenhorst gehoord. Negeren betekent een bevuild bewustzijn. En daar komen we tot de kern van de zaak: Die journalisten, collega's en confraters in Medisch Ethiek, die vakdocenten en praktijkbeoefenaars Medisch Contact toch, ze zijn vooreerst en vooral goed in negeren, negeren, en negeren.  Men moet zich met recht en reden afvragen of al die ethische commissies, al die ethische experten uiteindelijk niet de strategie van de struisvogel dienen!
Of moet ik hun zwijgen zien als een teken van intelligentie ? En moet het zwijgen mij behandelen; of om het anders te vertalen, dat ze mijn verhaal met zwijgen zodanig proberen te beïnvloeden, zodat het voor hun doeleinden bruikbaar wordt. Zodat mijn verhouding tot deze artsen er volledig door wordt omgedraaid. En moet ik door al die hoogopgeleide mensen concluderen dat het opnemen van een vertrouwelijk gesprek door huisartsen en het aan anderen doorgeven van de cd's waarop de gesprekken van de patiënten zijn opgenomen - tot de dagelijkse routine van de huisartsen behoort.

Het zijn dezelfde Artsen die zeggen: Er zijn mensen die als kind geleerd hebben zo weinig op anderen te kunnen vertrouwen, dat ze helemaal niets en niemand meer vertrouwen. Maar deze artsen (die met nobele taal de grote mensenvriend uit hangen) zijn zelf de grootste onbetrouwbare schurken. Maar de status quo van deze artsen moet koste wat kost blijven bestaan, en ze houden niet van spelbrekers. Grof gezegd: wat ik zie en kan bewijzen, leidt ertoe mij te zien als slecht, en deze hoogopgeleide artsen( heuse professoren) te zien als onmisbaar en daarom alles wat ze doen als juist te zien. Het zijn de artsen die vechten voor hun privacy en nooit als patiënt geregistreerd willen staan in het Elektronisch Patiëntendossier (EPD). En het zijn ook dezelfde artsen die proberen, wanneer ze met je communiceren, je te veronzekeren, in zekere zin ? En de keuzes die je maakt (alles wat je zou vergiftigen, je schrijven en je schilderen dat zijn oorsprong zou hebben in beschadiging en een kreuk) in zo'n daglicht te stellen, dat ze verschijnen als symptomen van je vervreemding? Ze willen je ertoe  brengen, je autobiografie te herschrijven, maar dan vanuit het perspectief van de verloren, maar herstelbare heelheid !  Ze willen je de Logos in de mond lepelen!
Heel dat artikel over de Logos, het hologram en de reïncarnatie, houdt geen steek; of tenminste, de steek die het houdt, is die van de wensvoorstelling of het fantasma. meer kun je daarop niet zeggen, vind ik. De ervaring van heelheid (van het oorspronkelijk hologram, de alles-doordrengende-Logos in een pre-egotistisch veld) is wat men in het Frans een leurre noemt, een drogbeel! d of waanbeeld. in zekere zin zou je kunnen zeggen, dat dit soort ideeën voortspruiten uit een soort "regressie" : terug naar de kindertijd, en vroeger nog, de symbiotische band met de moeder of de oceanische voldaanheid van de embryo in het vruchtwater. ik hou dus helemaal niet van dit soort "geleerde" bullshit. Niemand op deze aardkloot kan instaan voor een rechtschapen orde, niemand kan de scheur in de schepping dichten. Het Zijn is ontwricht,uit zijn voegen,en niets of niemand is in staat om die bres op te vullen. Het blijven allemaal woorden,woorden allemaal Verhalen,verhalen die de wereld rond gaan,en meestal ook nog eens uit zijn context worden gelicht. Een valse noot,een slecht geregisseerde slotact,die het paradijs /god /mens geforceerd naar zijn hand probeert te zetten. De mens wordt gedragen door een geheim dat hem nooit zal toebehoren. De mens blijft verweesd achter.

Ze stellen zich op als een Meester, en proberen je zo "hysterisch" te krijgen (het is de truc van elke psychotherapie, althans die therapieën die werken met een meesterbetekenaar, zoals dat heet in het psychoanalytisch discours dat ze zo verafschuwen) dat je gevoelig wordt voor het heilzaam effect van hun positie ! En weet je wat ? Ik vind dat ziek, ziekelijk. Natuurlijk zijn deze artsen heel belezen en weten ze goed te schrijven, dat is interessant, maar ze dragen wel een boodschap uit die te nemen of te laten is, en waaraan niet getornd kan worden -een boodschap die een zekerheid is, en die niet is getekend door enige gerede twijfel. Hoe kun je nu discussiëren zonder ter discussie te willen stellen?Als die artikels niet ter discussie staan, hoe willen ze dan eigenlijk dat ze gelezen worden? Mogen ze gelezen worden? Want lezen is altijd een beetje lezen tegen de bedoelingen van de schrijver of schrijfster in.Dat is onvermijdelijk en zelfs generatief:Betekenissen verglijden,verschuiven,lichten op en verdwijnen....Daartegen kan alleen een paranoïde soort waanwijsheid tegenop.En niet toevallig weten dergelijke mensen ook best wie ze zijn-In tegenstelling tot de meesten onder ons, die hun identiteit veel meer als een vraag beleven: Ik, Wie?  En hun geschreeuwcensuur censuur!!-Dat is toch verwaande projectie niet? Alsof ze bewust snuffelen naar sporen van boosaardigheid in de ander! Terwijl hun eigen intenties lekker heilig overeind staan!! Ik zou zeggen: maak jullie zelf  onsterfelijk bij je trouwe lezers.

Angst van een journalist: als ik (de Heer Steenhorst) het prijzengeld zou aannemen, zou ik nooit meer kritisch kunnen schrijven over al die patiëntenverenigingen en organisaties die zich laten sponsoren door pillenfabrikanten.iets dat in mijn optiek werkelijk niet kan. Ik ben verheugd dat dit geld nu is terechtgekomen waar het hoort: niet bij mij, maar bij kinderen met diabetes en in het wetenschappelijk onderzoek.'
Bovenstaand schrijven is een uitvergroot zelf. In alles bewondert de Heer Steenhorst vooreerst een deel van zichzelf. Zoals met alles in het leven, het geweten spreekt, maar het eigenbelang schreeuwt. Maar het is natuurlijk voor Medisch Journalist Rene Steenhorst een enorme verrijking van het leven om zo''n geniaal brein als dat van een arts  en...en... van nabij te leren kennen.  Mensen die allengs veel voor hem zijn gaan betekenen.  Dat is toch een imposante rij namen, zou je zo denken, waarmee de Heer Steenhorst wel degelijk blij mag zijn. Temeer omdat hij ook niks op heeft met patiënten. Een dergelijke reeks vrienden is als het ware een projectie van zijn innerlijk naar buiten toe, en vormt een soort toonladder waarop ook alle (valse) tonen van zijn natuur tot uitdrukking komen.  En ze slepen er ook nog gegeerde prijzen mee in de wacht.  Waarschijnlijk heeft hij al een paar cd's met patiëntenbestanden van deze artsen op de boekenplank liggen.  Een Journalist* *leert immers meehuilen met de wolven*.*  De alternatieve verklaring waar deze artsen zich op beroepen om de verantwoordelijkheid voor hun handelen te ontwijken is me inmiddels bekend. En staat ook deze Medisch Journalist Rene Steenhorst met zijn zwijgen achter onderstaande verklaring van een van deze huisartsen. Waardoor het uitdelen van de patiënten bestanden gewoon door kan gaan?

Sjalien aan deze geneeskundige schaapherder: Maar ik wil concreter zijn. Je ge-tape-te conversaties met je patiënten die je aan mij en je correspondenten etc. uitdeelde. Een directe vraag :* hoe eerlijk is dat eigenlijk ?* Valt die praktijk te rijmen met je eed als arts ? Is het trouwens wettelijk om uit “de medische biecht” te klappen, en “het geheim van het consult” te laten horen aan een derde? Misschien vind je dat je zodoende een hoger doel realiseert? Misschien wil je mij en je correspondenten ervan overtuigen, hoe verziekt het samenleven, hoe verrot de maatschappij wel is? En dan gebruik je je patiënten toch,
om een zaak te dienen waarin ze zich niet per se herkennen, en dit zonder hun toestemming ? 

De Geneeskundige Schaapherder schreef: ik zal je nog een keer proberen uit te leggen waarom ik gesprekken opneem. *De kern van wat ik wil zeggen is dat eerlijke mensen niet ziek zijn en geen lichamelijke of psychische klachten hebben en zieke mensen niet eerlijk zijn en dat zieke mensen weer gezond worden als eerlijk worden.* Dat is een volmaakt ander verhaal dan iedereen geleerd heeft en dat is niet eenvoudig duidelijk te maken. Wat ik illustreer in de gesprekken is, dat mensen met een levensprobleem bij mij komen, dat ze vertaald hebben in een medisch probleem en ik vertaal dat terug, maar laat ook zien dat het in deze maatschappij vrijwel onmogelijk is om mensen dat duidelijk te maken. Als je echt luistert, hoor je hoe mensen ontwijken, niet horen wat ik zeg, over wat anders beginnen als het te dichtbij komt, hoe vast ze aan hun verleden zitten, dat nog steeds hun heden bepaalt, hoe vernield en verkreukeld ze zijn, hoe ze zich vastklampen aan alles wat ze van anderen gehoord hebben, hoe ze twijfelen,  hoe wanhopig ze vaak zijn en hoe uitzichtloos ze hun  toekomst zien, hoe ze vastlopen in hun relaties en op hun werk, hoe ze vluchten in hun ziekzijn omdat ze geen enkel alternatief zien. Ik wil je laten zien hoe mensen met hun ziekzijn een aanklacht zijn tegen deze krankzinnige manier waarop ze zichzelf zien en met elkaar omgaan.  *_Ik kan er niets aan veranderen dat jij dat niet ziet._*

  Sjalien: En wat valt er met deze geneeskundige schaapherder zijn zelfgenoegzaam razend gespeculeer dan nog te zeggen, eigenlijk ? Een luisterend oor van een  messianistische huisarts(en) om hun eigen spil draaiend.een fielt,die absoluut respectloos mensen exploiteert -die geraffineerd en listig zijn /eigen/ draai geeft aan wat anderen hem toevertrouwden, om hen die verdraaiing vervolgens terug te sturen als hun /eigen/ waarheid. Als je ''anderen gesprekken van je patiënten laat horen'', dan gaat het niet zozeer om de Pointe die je in hun relaas geïllustreerd ziet, als wel het ''laten horen'' zelf toch! Een eed is een plechtige verklaring dat men de waarheid spreekt of zal spreken, of iets belooft te doen. Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd. Repeat: Wat is Ethiek eigenlijk precies, onder de dekmantel waarvan zoveel naar binnen gesmokkeld kan worden zonder dat iemand zich ertegen verzet?- 
Het gedeeld beroepsgeheim het geheim van Jan en Alleman. Men kan zoveel van Ethiek maken en hem voor zoveel verschillende doeleinden gebruiken. En het lijdt geen twijfel dat etiketten een doeltreffende methode is om elke tegenspraak ongewenst gedrag en de waarheid te onderdrukken. Immoreel gedrag is voordelig, zolang je een volmaakte immoraliteit weet te combineren met een goede reputatie en praktisch succes. Grappig hé dat mens-zijn?

En mocht er nu weer iemand opstaan met: ik matig mij een oordeel aan over anderen en dat zegt uitsluitend wat over mijzelf. Dan moet het een heerlijk gevoel voor diegene zijn om de fouten bij mij zo ''scherp'' te zien, maar het moet verschrikkelijk voor hem zijn om te beseffen dat hij zodoende slechts met zichzelf aan het overleggen is. Wat ik zeg, zegt enkel iets over mijzelf. Nogal wiedes dat het iets over mijzelf zegt. Zegt het enkel iets over mijzelf? Als het iets zegt over mijzelf, dan moet de ander er toch op een of andere manier zijn, om te vernemen hoe ik -in wat ik zeg tot die ander- in feite enkel iets  zeg over mijzelf? Hoe verneemt de ander wat ik zeg, over mijzelf...? Zelfs in wat de filosofen "de eenzame rede" noemen, "het gesprek van de ziel met zichzelf", is de private sfeer altijd al gedeeld -minstens in 2, of in 2 maal 2. We spelen altijd al op verplaatsing, we zijn altijd al verplaatst in het oordeel van anderen.