Home
Schrijven

Beroepsethiek

Face it!
Onlangs riep iemand mij ter verantwoording over wat ik over artsen had geschreven op mijn weblog.  En zie dit is de lezer, zie dit doen ze met de schending van de privacy. Commentaar via de mail op mijn schrijfsels, maar niemand protesteerde tegen het uitdelen van patiëntenbestanden. IK sta er nog steeds perplex van: De schending van de privacy van patiënten deerde deze lezers niet, de verbeelding sloeg moeiteloos de brug naar het kan niet waar zijn.
En daarmee zijn ze de vijand van de waarheid geworden, van de waarheid zoals ik ze meen te moeten redigeren.  Allemaal lezers die door de modder kruipen, voor artsen.  Als patiënten zouden dit soort lezers weigeren op grond van een perverse overdrachtsloyaliteit of omdat ze opzien tegen de publiciteit als ze een klacht in dienen.
-
Kijk naar de kwestie van hun  integriteit, hun beroepsethiek. Ze hebben de fundamentele gedragscode geschonden. De enige bevrediging die het tapen en uitdelen kan geven is de eigen behoefte van deze geneeskundige Schaapherders.  Ze zijn niet vooreerst in jouw welzijn geïnteresseerd. Dus waarom zou je artsen op een voetstuk plaatsen? Cynisch in hart en nieren verkneukelen die geneeskundige schaapherders  zich om de domheid van dit soort mensen. Hooghartig en zelfgenoegzaam kijken ze op al die slappelingen neer, die minkukels, die zich te pletter lopen in perverse overdrachtsloyaliteit.
-
Frans Meulenberg schreef ooit eens aan deze geneeskundige Schaapherders (om precies te zijn op woensdag 18 oktober 2000): De kritische vragensteller is net als in de journalistiek, in de wetenschap noodzaak.  Maar de kritische vragensteller in de wetenschap, journalistiek etc. is er ook een met oogkleppen op. Voor het grote geld blijven ze 'kritisch' in een rondje doorgaan als een drol in de pispot, om slechts de status quo te onderhouden. Ik begrijp dan ook niet dat mensen zoveel waarde hechten aan 'de wetenschap' als verkondiger van de waarheid.  Wellicht is psoriasis juist daarom een aandoening van artsen, journalisten en wetenschappers, die om de status quo te onderhouden, zich zoveel moeten aanpassen. Een paar blogs terug staan passages die relevant zijn voor dat schrijven.
-
Een van de Geneeskundige Schaapherders en een van de Wetenschappers van de K.U.L  hebben ook last van psoriasis, om precies te zijn de een rond zijn linker enkel en de ander op zijn schedel. De geneeskundige Schaapherder zegt: Daarmee zit hij nog vast aan deze wereld.  Cioran: Het is de veelvuldig uitgesproken wens nooit in het bestaan gevallen te zijn. Nou deze geneeskundige schaapherder is er (volgens zijn eigen-wijsheid) dus uitgevallen. De Geneeskundige Schaapherder schreef: En toen opeens, terwijl ik het gevoel had dat ik met mijn rug tegen de muur stond en geen kant meer op kon, viel in een flits de puzzel in elkaar. Ik begrijp dat ik toen uit mijn hersenen zakte. Ik zou als het naïeve boerinnetje uit de provincie met zo'n euforie meteen worden opgenomen,maar bij deze geneeskundige schaapherders valt het onder de geniale modus .
-
Artsen zijn op het punt als het om de beoordeling van een bevriende collega gaat, van ruime opvatting.  Collegialiteit en het ontkennen is belangrijker dan de patiënt. En wat doen we met de dokter die zich misdraagt? Dan mag hij naar een  kluchtcollege dat hem "berispt" en dan zegt hij "ik zal het nooit meer doen" en gaat gewoon door waar hij gebleven was.  Kortom : Artsen zijn uitgekookte goochelaars die alles in het werk stellen om zichzelf te helpen. 
Iedere arts, wetenschapper etc. zal zijn eigen oplichterij goed praten met zijn spitsvondige verweer technieken. Hun zenuwen zijn dan ook Absolute top'. Of om het braver en huichelachtiger, kortom aangenamer te formuleren: Ze zijn veel meer kunstenaar dan je weet.- De uitkomst van Artsen ,Psychologen van jaren terug  is dan ook exact dezelfde als nu. Ze komen overal mee weg.
-
Onderling beschuldigen ze elkaar geregeld van paranoïde en suïcidaal gedrag. Dan gaan ze over elkaar uitgebreid in overleg met een psychiater. Psychologen in Utrecht zijn aardig in trek.  En als artsen onder leiding van een psycholoog het gesprek dan weer met hun collega op gang moeten brengen, dan schrijven sommige begenadigde artsen een brief als geestelijk toevluchtsoord, die hen moet helpen om hun nek te redden! Die lezen ze dan in aanwezigheid van de psychologe voor, en als de arts dan daarmee klaar is zegt de psychologe “wat een drama”.  En dat was nu net de arts zijn bedoeling. Immers iedere arts is een beïnvloeder van gedrag, bewust of onbewust. En ook Psychologen zijn specialisten in het beïnvloeden van ge­drag; machtsspelletjes, waarin beiden de ander de rol willen laten spelen die in hun toneelstuk past.  Ik vind het een aardige illustratie van hoe artsen en psychologen te werk gaan.
-
Binnen een samenleving wordt er macht uitgeoefend. sommigen zijn machtigen dan anderen en anderen zijn onmachtiger dan sommigen. Hoe komt dat? Waarom is de één machtig en de ander niet? Waarom denkt een psycholoog dat je via hem de puzzelstukjes in elkaar krijgt? Stel, ja stel dat ze op een bepaalde manier door hem in elkaar passen en dus een bedoeling moeten hebben. Wie of wat heeft die puzzelstukjes dan uitgezaagd?
-
Clemence en Hans: twee mantelzorgers.  Clemence (Inez de Beaufort): Hans (Frans Meulenberg): Clemence: ‘Zeker wel. Het enige wat jij moet doen is je normen wat oprekken. Nou, daar zijn normen toch voor? Geniaal plan!’  Hans: ‘Ik ben verbijsterd… Je snapt er ook helemaal niks van, hè, van ethiek…..’ Frans Meulenberg: (‘Je kunt niet dermate lang met artsen omgaan zonder besmet te raken…’).
-
Hoe deze geneeskundige snoekende schaapherder zijn zogenaamde onschuld kan inlijven is dan ook van een buitengewoon raffinement. Voordat deze geneeskundige Schaapherder aan zijn collega's  uitleg ging geven over het uitdelen van zijn patientenbestanden, gaf hij eerst mij een telefoontje . (Iemand die wil beïnvloeden zal altijd in de buurt blijven - daar kun je donder op zeggen.)  En daarna ging hij richting zijn collega's  met een prachtig excuus om de status quo te handhaven.  Sjalientje is in zijn ogen (en in de ogen van zijn collega's ) de boosdoenster die het vertrouwen van deze geneeskundige schaapherder heeft beschaamd. (Ik heb dus iets gedaan wat hen niet aan staat. Maar eerlijkheid ,Vertrouwen, wat voor betekenis zouden die woorden uit deze Geneeskundige Schaapherders hun mond nog kunnen hebben?  Het lijkt dan ook meer op een aanmoediging van zijn collega's inplaats van een harde confrontatie. Het moge dan ook duidelijk zijn dat het in hun ogen allemaal mijn schuld was en vanuit hun eigenbelang was dat helemaal terecht. 
-
De geneeskundige Schaapherder schreef: De roeping van de mens is mens te zijn. Dit streven brengt het individu onvermijdelijk in conflict met de maatschappij, een conflict dat allerlei vormen aan kan nemen. Door geen gewin na te streven verwerf ik vrije tijd om te leven, door mij vrij te verklaren van de maatschappij verwerf ik een eigen moraal.  Door beide samen stijg ik tot een vorm van mens-zijn die egocentrisch maar niet egoïstisch is, want ik loop er niemand mee voor de voeten.
-
Ik hoor hem al snoeken tegen zijn Collega's : Jullie moeten het uitdelen van mijn patiëntenbestanden zien als mijn met bloemen versierde troon der liefde voor mijn patiënten.  Ik had alleen maar goede gevoelens toen ik Sjalien de cds overhandigde [om over het uitdelen van tussenliggende jaren nog maar te zwijgen]; ik dacht echt dat mijn kijk op de wereld ook Sjalien haar kijk op de wereld was.  Zijn christelijke bevriende Collega: Ach,beste kerel je bent ten prooi gevallen aan het zelfverheerlijkende geloof dat je iedereen kan behandelen. Jegaf alles wat anderen van je wilden. Je was bereid mensen in een toestand van volmaakte eenheid en liefde alles te geven. Je deed het vanuit je egoloosheid. dan weet je niet waar je eindigt en een ander begint.
-
Sjalientje de zware debiel? Maar de Praktijk in.... een zootje drijvend wrakhout, het vlot van Medusa van Théodore Géricault. Hoe kunnen ze daar nog werken in een sfeer van open communicatie, wederzijds vertrouwen en respect? Vertrouwen is een noodkreet. Ik bedoel, moet je al die patiënten zien ze zijn allemaal vol vertrouwen?  Als je het ruwe patiëntenmateriaal wilt,voila, er is genoeg- dit moet kunnen toch...?
-
En de Geneeskundige Schaapherder is de gekwetste genezer een Christusfiguur die zijn eigen integriteit voor anderen had opgeofferd. Ze beschouwen hem in geen geval als een arts die zijn beroepsethiek had geschonden. Nee, hij is een arts naar hun hart. Ruim zes jaar geleden heeft een van zijn (inmiddels overleden) collega's al tegen deze geneeskundige schaapherder gezegd dat hij niet met een leugenaar onder een dak wilde werken. Geeft te denken nietwaar! 
-
Stel je voor dat jij het bent, die te beluisteren is op een van de cd's? Dat iemand jou kan horen zeggen: hoe je worstelt met het dagelijkse leven: de mide-life crisis, depressie, droefheid, zelfmoordneigingen, of zoals patient...zijn angstige paddo-avontuur etc.  Stel je voor, wild vreemden die je intimiteit  omhelzen die je in het normale leven vermijdt. Wat zou je dan voelen? Duik in dat gevoel. Onderzoek het. Staat u daar even bij stil! Ze nemen niet eens de moeite veranderingen aan te brengen om de identiteit van de patienten te beschermen.  In hun boeken doen ze tenminste nog onder vermomming hun patienten uit de doeken. De verhalen zouden nuttig zijn voor collega's patienten. Maar ijdelheid en poen is ook daar de drijfveer.
-
Zijn maatje/Collega zei: Heb je iets met die Sjalien gehad? Om zijn geschonden blazoen te zuiveren gaf hij ook daar met een big smile een persoonlijke draai aan. Oude jongens krentenbrood. Maar laat ik de lezer niet ophouden door hen te confronteren met deze Geneeskundige Schaapherder zijn verdraaiingen over mij. Moge een milde rechter hem dit grove machtsgeile gemanipuleer vergeven .
-
Maar toch wil  ik de lezers mijn laatste mail aan deze geneeskundige schaapherder niet onthouden. Omdat ik via een mail te horen kreeg dat hij (achter mijn rug om) op een smerige manier in de verdediging gaat, mijn weblogs doorstuurt met begeleidend schrijven... hopende dat die vonken de verbinding met zijn eigen beroerd voelen zal verbreken. Ik weet ...dat je mij hier in de gaten houdt. De vermomming is vergaand en kan alleen door jou en sommige artsen worden doorzien. Maar als je nog meer vuil achter mijn rug om spuit, lepel ik je andere ballen ook terug over het netje.
Daarbij is deze snoekduik nog een simpele manoeuvre.
-
Sjalien schreef aan deze geneeskundige Schaapherder: Met deze mail zou ik eigenlijk al mijn eerdere, en lieve mails willen overschrijven -tenslotte leerde ik aanvankelijk een  lieve man kennen, die mij ontroerde zo sterk dat onoprechtheid onmogelijk was. maar je liet je in de loop der tijd echter van een meer onhebbelijke, oneerlijke, sleezy kant zien en horen, tot op het punt waarop ik deze correspondentie wil afsluiten - met één mail, dus, waarmee ik alle andere mails wil overschrijven!
-
Nadenkend over je laatste mail  keek ik even verbaasd op hoe je uit de definitie van het woord ‘schelden’ overgaat naar ‘toedichten’, dat is een betekenissprongetje te ver toch ! alsof je niemand kunt ‘uitmaken’ voor iets dat geen verdichtsel is, en weldegelijk op enigerlei feitelijkheid berust ! mag ik je erop wijzen dat je mijn mails dikwijls verdichtsels hebt genoemd, spinsels !alsof alle vraag- en antwoordmails mijnerzijds scheldmails zijn! en hoe belerend je verder uit de (pennen)hoek komt met je onderscheid tussen ‘feit’ en ‘interpretatie’, je noemt het zelfs een ‘wezenlijke’ aangelegenheid.  Is dat geen sofisme van jou kant ?-de bottomline: jij verdraagt het niet dat iemand anders je vraagt naar de manier waarop jij al die bevlogen woorden in overeenstemming kunt brengen met bepaalde daden; of tenminste, wat je niet verdraagt is dat iemand daarnaar doorvraagt.
Want in een eerste antwoord heb je altijd wel iets achter de hand. Zoals een ‘wezenlijk onderscheid’ of een citaat uit de Van Dale, de Dikke nog wel !“Eerlijkheid schept vertrouwen” – en het omgekeerde is allicht ook een feit ?
-
In het begin zei je dat je onveranderd was. Maar al snel kwamen er kleine haarscheurtjes in je zogenaamd onveranderde manier van zijn, vervolgens flinke spleten, en werd ik al snel betrokken in een proces van aanpassing. Jij schreef : Macht eindigt nooit door macht. Macht eindigt door liefde, dat is de eeuwige wet. Maar in je doen en laten, je zgn. onveranderde volharding in het zijn, ben je het levende bewijs dat die liefde, die eeuwige wet niet bestaat, of in ieder geval onmachtig is want ook de delen van jouw energie zijn tenslotte in een toestand terechtgekomen die ten opzichte van mij niet meer in onveranderd kan worden omgezet.
-
Ik schreef: "gelukkig ben jij ook maar een mens". En precies dat is wat jij zou moeten erkennen, dat jij ook maar een mens onder de mensen bent. En dat een zuiver onveranderd mens niet bestaat heb jij ruimschoots bewezen.  En dat niets je meer kan verontrusten of raken en je onkwetsbaar bent al deze draden hebt losgerukt..., een bijgelovigheid met het charme van een bonbon waarop je lekker zuigen kunt. (Alleen een sociopaatvoelt zich onkwetsbaar.)
-
In je woonplaats ...speel je de rol van de aardige knuffelende respectabele arts/man/vader/ die een onschuldige noblesse uitstraalt. (als je word opgebeld, vertoef je dan ook steevast in Zwolle of Groningen, allesbehalve in ...., een leugentje om bestwil volgens jou ! Jij schreef: Als ik zeg dat ik het weekend  in Groningen zit, terwijl ik bij jou ben, benadeel ik daar niemand mee, is dat volstrekt irrelevant en doe ik dat niet om er zelf beter van te worden. Dat past niet in mijn, maar in hun spel.  De anderen bepalen mijn speelruimte, ik niet. Ik sta wel in deze wereld maar ik ben niet van deze wereld.
-
Maar op je site staat te lezen: Een leugentje om bestwil,om de lieve vrede, om iemand anders niet te kwetsen, onuitgesproken bedoelingen hebben, manipuleren, voor wat hoort wat, is allemaal niet eerlijk. Je bent dan ook meerdere stemmen. Une polyphonie (hé daar zit bijna phony in...) inaccordable. -j'aime ça.  Nietzsche is wel aan een zeker "histrionisme" tenonder gegaan, het soort "meervoudigheid" waarvoor hij ergens waarschuwt, ik denk in de Antichrist.
-
Verder schreef ik je inderdaad dat het in het begin' fijn en vertrouwd' aanvoelde, maar jij kunt dat toch niet meteen hertalen in jouw register! Want al die jaren erna heeft alles wat met jou tot conflicten heeft  geleidt, te maken met de schending van de privacy van je  patiënten.  En terwijl jij nu al weer gretig naar tegenargumenten zoekt zijn je al duizend dingen ingevallen die mijn woorden bevestigen
-
Jij schreef: Ik heb je al vele malen uitgelegd waarom ik doe wat ik doe, en laat wat ik laat, ik heb je verteld, bij herhaling, dat ik mijzelf in allesvolstrekt onbelangrijk beschouw, dat het voor mij niet om mijzelf gaat, maar om wat ik duidelijk wil maken.
-
Hoe verheven deze gedachten ook door jou zijn bedoeld, je kunt ook hier je verhaaltje niet waarmaken. En de Thomist in je, die opeens in zijn mails voorzichtiger en alerter wil zijn, lijkt al te laat op het toneel te verschijnen toch!
-
Eerlijkheid-eerlijke vragen eerlijke antwoorden leveren de beste geneeskunde op toch! Dus maar even weer de beuk erin. Jij schreef Woensdag 25 augustus 2004 12:57 Zien is kennen, zoals Pessoa schrijft. Jij vraagt, ik KOM, maar ik heb je NOOIT gevraagd om te komen!  Daar begon je al met je manipuleren .
-
Je beschouwde jezelf zo onbelangrijk, maar jij was het, die mij koste wat kost in levende lijve wilde zien (ook al spelde jij je collega's een ander kletsverhaal op de mouw. ) Jij was het die mij s'avonds vanaf de huisartsenpost belde etc., en jij was het die tig keren de lange weg naar mij toe reed. Jij was het, die mij met je vingeroefeningen heeft ingewijd in het grote bontgeschilderde …. b(r)oek werk. Jij was het die tig keren avonden en nachten met mij door heeft gebracht, met je hand op mijn kut, op mijn borsten, naakt op me naast me onder me enzovoort, een en al gedroomde potentie, een en al potente virtualiteit! ; en jij was het, die tig keren naakt door mijn huis huppelde, een fallische parade... En jij was het, die op een morgen mijn hand rondom je waterlul leidde om mij te bewijzen dat je 'niet' impotent zou zijn, maar we weten allebei beter toch! Daar komen je slechte eigenschappen vandaan die je aan sex  toe schrijft. ( Een paar blogs terug staan passages die relevant zijn voor dat schrijven). Het Thomasevangelie werd je mannelijke wapen met een compenserende woestheid.) Jouw geile gedachten zetten jouw prostaat in ieder geval niet tot excretie aan en deed hem niet zwellen. En je geile geschurk tegen mij aan in je slaap deed dat ook niet. En vertel mij eens: deed je dat allemaal voor mij...? - Hoe zou je dat dan weerleggen, had ik daar deugdzamer van moeten worden?  Waarom heb je na deze mail opeens je favoriete mail- David koning- van je site verwijderd, dat geeft te denken niet waar.
-
Jij schreef: jij beticht mij van oneerlijkheid en daarmee vermoord je elke communicatie in mijn ogen.  Maar wat zou de diagnose bij jou dan kunnen zijn van Klaarenbeek, van Staveren de afdeling Geestelijke Hygiëne? -Jij schreef: Ik heb het je al door de telefoon al gezegd dat je het door alles wat je aan mij toeschrijft het nou niet echt aantrekkelijk maakt om je te bezoeken.  Ik wist niet dat ik het jou aantrekkelijk moest maken.  Jij accepteert mij dus niet zoals ik ben! En als ik jou in lijf in het kamp van oneerlijkheid...dan heb jij daar ook het nodige toe bijgedragen. Mijn schrijven noemde je meedogenloos.
Je hebt het 'slechte' in je zeg je dan!  Het enige 'slechte'dat ik in mij heb is: dat ik jou met alles weg laat komen. En we weten allebei waarom! "Kwaad door Nietsdoen" noemen ze dat. 
-
Jij schreef: Ik kan niet onvoorwaardelijk van iemand houden als ik van diegene iets wil of verwacht. Jij schreef:  Allemaal mensen die geschriften bestudeerd hebben en niet inzien dat je ze alleen kunt begrijpen als je er naar leeft. Maar het ironische is deze correspondentie en het contact met jou is met deze mail gestorven omdat je niet leeft wat je schrijft en omdat je 'onbevangen houden van' voor mij veranderde in onbevangen houden van op voorwaarden en nergens anders aan.
-
J ij schreef: Mijn collega Bert Keizer, kritisch verpleeghuisarts in Amsterdam, die al een half jaar thuis zit, omdat ze niet willen horen wat hij zegt. Maar Ik vraag me af al die dingen die ik zo vaak tegen jou gezegd heb o.a. over de privacy van je patiënten, wilde je ze dan niet horen, durfde je het niet te horen of hoorde je het niet? En wat gebeurde er dan met je als ik dat zei?
-
Jij schreef: zou je alle vrouwen op ''elkaar leggen'' zijn ze allemaal hetzelfde. Je partners waren volgens jou allemaal absoluut blind voor hun eigen gedrag en hadden geen enkel besef wat voor invloed hun gedrag, hun onvoorspelbare emoties, en hun uitspraken op anderen had, met name op de kinderen en als ik daar wat van zei werden ze boos. Nooit was er iets bespreekbaar, laat staan wat ze zelf zeiden of deden. 'Nooit heb ik ze een strobreed in de weg gelegd, maar ik voldeed niet aan wat zij van mij verwachtten. Ik was een speler in het spel waarvan zij het script schreven en waarvan zij de regie hadden, het script wat zij thuis geleerd hadden en met mij verder wilden spelen.
-
Zij probeerden me te pakken op uitspraken die ik ooit gedaan zou hebben en die in hun brein een lading gekregen hadden die ik er nooit in gelegd had.  Altijd hoofdpijnen, buikpijnen, en ander ongemak, maar nooit bespreekbaar, nooit had het iets met henzelf te maken, altijd zochten en vonden ze de oorzaak buiten zichzelf en meestal was ik dat dan.  Zij wisten wel wat ik dacht, maar niet wat ze zelf dachten. Ze kenden wel mijn bedoelingen, maar niet hun eigen motieven, ik heb het overleefd en ik heb er ongelofelijk veel van geleerd.
-
Het is eigenlijk bizar dat jij als arts zoveel vrouwen nodig hebt om de ziel (van de vrouw) te doorgronden,
terwijl jij je studieobject altijd bij je hebt toch! Jij schreef:Zij probeerden me te pakken op
uitspraken die ik ooit gedaan zou hebben en die in hun brein een lading gekregen
hadden die ik er nooit in gelegd had. Dit is de sleutelzin waarmee ik jouw doen en laten open en
bloot kan leggen.Jij bent (zoals je over je partners schrijft) absoluut blind voor je eigen gedrag!
Sjalientje heeft het overleefd en ik heb er ongelofelijk veel van geleerd.
Mensen vinden het namelijk zeer bedreigend als je ze door hebt, als ze merken dat
je ze niet nodig hebt, als je ze door hun eigen mand laat vallen.
-
Wat weet de mens eigenlijk van zichzelf! Ja,is hij ook maar eens in staat zichzelf volledig waar
te nemen, neergelegd als in een verlichte vitrine? Nietzsche Waarheid en Cultuur blz. 110 .
-
Zo is je idealisering van de kindsheid is ook wat verdacht. Je matigt je een nulpunt van natuurlijkheid toe -je verzint je een natuur- die je dan hanteert als maat om de artificialiteit van alles en nog wat af te meten.
Je begrijpt best wat ik bedoel met "een zekere ijdelheid".  Verder wantrouw ik mensen die perfect willen zijn...
mensen met een eenvoudige handleiding om weer mens te worden.
-
Jij schreef: Ik wilde toen ik studeerde ook arts worden, maar niet zoals de artsen van het Bolwerk en het heeft me bloed
zweet en tranen gekost om uit dat Bolwerk te ontsnappen. - Indien iemand altijd denkt het beter te weten dan is ie een betweter. Indien iemand niet altijd denkt het beter te weten dan is ie geenbetweter. Logisch?
Oké volgende stap: indien nr.2 nr.1 wijst op zijn betweterige gedrag is ie dan een betweter?
-
Jij schreef: “Wir sind nur Original”, schreef Hölderlin, “weil wir nichts wissen”, waarmee hij wil zeggen dat zolang je een mening koestert niet origineel bent en niet zelf kijkt en luistert, maar je laat leiden door hersenspinsels van anderen.
-
Dus je bent origineel wanneer je je met het niet-weten identificeert ? zo dacht ook Socrates erover, en daarmee inaugureert hij een houding en een traditie die we sinds de filosofie noemen.   Ook de identificatie met het niet-weten is echter een vorm van imitatie, van nabootsing.  Het is zeer de vraag of we buiten elke traditie en erfenis kunnen staan; misschien is het trouwens waanzin om dat als een ideaal voor ogen te houden.  Waar ben je als je nergens in staat, i.e. in geen enkele taal of overerving ? Jij spreekt toch Nederlands, en het Nederlands van deze tijd, en je hebt heel veel gelezen, blijkt, so...??
-
'Jullie' site: http://www.mogelijk.info Wat je verder nodig hebt voor de tocht:  absolute eerlijkheid  rechtvaardigheid  durf doorzettingsvermogen zelfkritiek  een rotsvast vertrouwen in jezelf.  Wat je ervoor moet opgeven:  al je overtuigingen  al je schijnzekerheden al je eigenwijsheid  al je gehechtheden  al je macht  je verleden en toekomst...  Wat de beloning is:  onkwetsbaarheid  geluk  gezondheid  zekerheid  zelfkennis  een leven zonder pijn en verdriet. Deze maatschappij is een kaartenhuis en als je er een kaart uittrekt stort de hele zaak in. Het lijkt ons fantastisch.
-
Ik had het niet mooier als Ralf Bodelier kunnen verwoorden: Dag David ,Tja, wat moet ik nu met deze brief? Ik begrijp dat jejezelf het (hogere) bewustzijn toedicht van dat dicht-bij-de-natuurstaande indianenopperhoofd en mij het (lagere) bewustzijn van de rationele oorlogvoerende en folterende, uitbuitende Europeaan, die zelfs geen benul heeft van de standpunten zoals vertolkt door dat indianenopperhoofd. Ik weet niet hoe jij dat ziet, maar zo'n uitgangspunt is niet echt bevorderlijk voor een fijn gesprek. (voor alle duidelijkheid: 1. ik herken me dus niet in die Europeaan van jou. 2. Sterker nog ik heb precies dat beeld ooit besproken in een eerder boek: 'Ordeverstoringen' uit 1992, 3. Ik ben zeer wel op de hoogte van die indianenstandpunten 4. En heb daar bovendien gegronde bezwaren tegen die je kunt lezen in mijn Atheist, onder meer tussen pagina 132 en 143.) Vriendelijke groet, Ralf Bodelier.
-
Verder schrijven jullie de correspondenten aan met: Ik heb je geen kalme reis beloofd, maar ik beloof je wel een behouden thuiskomst. Vertrouw op jezelf en op mij.  En als jij en je collega's dan toch zo eerlijk zijn, en echt zo verknocht zijn aan jullie patiënten. waarom hebben jullie dan niet eerlijk helder en eenduidig het tapen aan jullie  patiënten uitgelegd. Eerlijkheid dat willen jullie toch zo graag en dat is toch de reden dat jullie de sites op poten hebben gezet...voor de kinderen nog wel!
-
Heel die psychologische praat over 'onbevangen houden van' hoort in dat register thuis, denk ik nu, het register van de realisatie.  En vandaag de dag wordt alles gerealiseerd, eigenbelang omzet en kijkcijfers, winst enzovoort zelfs onbevangen houden van emoties.   Alles moet verwerkelijkt worden, inclusief de onbevangenheid - als was je je onbevangenheid verplicht, als was je je onbevangenheid verschuldigd.   En dat is het juist: je wordt ertoe verplicht om je bevangenheid in te leveren, maar daarmee ook de reserve van je singulariteit, het voorbehoud van je onvergelijkbare uniciteit, waarop het programme van de realisatie het haalt: onbevangen houden van is dan een artikel geworden, een geloofsartikel dat altijd de zaak van anderen dient, en de commerce, de handel en koehandel>>>
-
Steeds maar weer zeg je tegen mij: Ik begrijp je niet! Ik denk dat ik jou veel beter begrijp dan jij denkt dat ik jou begrijp.
Jij kan als arts het mensbeeld heel dicht benaderen en er misschien zelfs wel goed “kaartlezen”.  Maar in het gebied van mijn leven ben ik de expert.  Daarom neem ik graag jouw lege pakketje in ontvangst, dat ik de gesloten doos ben die zichzelf en jou niet begrijpt.
-
En onthechting is,vermoed ik, pas onthechting als zij ook onthechting aan de onthechting is.  Een pedante wijsheid mijnerzijds? nee heel vaak lukt de onthechting niet.  In zulke gevallen moet je (=men) niet krampachtig met alle geweld naar onthechting streven, maar je moet je er dan bij neer leggen dat het niet lukt.  Dan is er een kans dat plots de onthechting op je neerdaalt, alsof er sprake is van plotse hemelse genade.  (En let op dat 'alsof', de fictie ervan!).
-
Jij schreef: Authenticiteit, puurheid, gevoel en spontaniteit genereren geen kunst. Waarom schrijf je dan zoveel?
Dat was het. The End  Acta est fabula:  Het spel is afgelopen.
-
Gedeelte uit de correspondentie van de Geneeskundige Schaapheder met Rogier Fentener van Vlissingen  Rogier van Vlissingen is a writer living in New York, who has worked with ACIM since 1991. Management training in the new paradigm, technology evangelist, writer, speaker, publisher
-
Wij zijn geen ACIM-mers, maar een groep mensen die nog steeds gewoon spelen dat ze arts, psychiater, psycholoog of werker in de zogenaamde gezondheidszorg zijn, maar ons al lang geleden hebben afgevraagd waar we in godsnaam mee bezig waren en uiteindelijk tot de conclusie zijn gekomen dat wij alleen maar bezig waren met het oplappen van mensen die het in deze klotewereld niet meer uithielden, niet opgewassen waren tegen de eisen die aan hen gesteld werden en als enige mogelijkheid nog zagen om in de ziekte te vluchten met alle consequenties vandien. Dat wij alleen maar bezig waren met dweilen terwijl de kraan wagenwijd openstond. Dat alles wat wij tijdens onze studie geleerd hadden absolute flauwekul was, dat ons werk slechts bedoeld was om de ellende in stand te houden, dat wij met onze pillen en therapieën alleen symptomen wegwerkten, dat wij alleen maar de leugen en het bedrog in stand hielden en dat wij in ons werk hoereerden, u vraagt wij leveren, dat wij ons verrijkten aan de ellende van anderen, dat geen van onze theorieën klopte, dat wij ons door de farmaceutische industrie met open ogen lieten belazeren, dat wij nooit tegen onze patiënten en cliënten konden zeggen wat we er nu echt van vonden, dat wij alleen maar konden horen zien en zwijgen en dat we aan dat zieke spel niet meer mee wilden doen.
-
Daar hebben wij elkaar op gevonden. Wij hebben de antipsychiatrie en de psychosomatiek, Capra en Zukav, Illich en Spinoza, Nietzsche en Cioran, Voltaire en Wittgenstein weer van stal gehaald, het schizofrenogene gezin, asthma als neurose, hartinfarcten en kanker als falen van de aanpassing en wij hebben daarop verder geborduurd, tot wij uiteindelijk bij het Thomasevangelie uitkwamen. Wij hebben dus geen patiënten en cliënten meer, maar zien alleen medemensen, die nog niet zien wat wij zien en die wij niet laten zien WAT ze hebben, maar WAAROM ze iets hebben. Die wij aanmoedigen om de verantwoordelijkheid voor hun eigen leven weer terug te nemen, niet meer te luisteren naar de praatjes van die zogenaamde wetenschappers, die zelf niet weten hoe ze moeten leven, maar zelf te kijken en te luisteren en het is prachtig om te zien hoe het werkt. Je zult begrijpen hoe behoedzaam we moeten zijn, argeloos als duiven en slim als slangen, maar ook dat is al eerder gezegd.
  -
Als iemand met hoofdpijn komt, vraag ik hem of hij wel eens een koe met hoofdpijn gezien heeft en als ze daar dan ontkennend op antwoorden, leg ik hen uit dat koeien nooit hoofdpijn hebben omdat ze niet nadenken, omdat ze zich nooit ergens zorgen over maken, geen tegenstrijdige gedachten koesteren, die in hun hoofd een gevecht leveren en tegen elkaar botsen en ze begrijpen het allemaal. Ik zie steeds meer mannen met prostaatklachten, wat dan de oude-mannen-kwaal heet. Het is verbijsterend te constateren, dat vrijwel niemand weet waar die klier voor dient en dan leg ik ze uit dat het prostaatvocht het vervoermiddel van het sperma is dat gezamenlijk, tijdens die wonderlijke kleine dood, ritmisch zijn uitweg naar buiten vindt. En dat elke geile gedachte de prostaat tot excretie aanzet en hem doet zwellen. “Of je moet het vaker doen”, besluit ik dan, “of je moet er minder aan denken”. “Ik zal het mijn vrouw vertellen”, zeggen ze dan en ze begrijpen het allemaal en ik zie dan de moeizame conversatie al voor me. Ik dacht dat het Paus Pius XII was, die aan zijn prostaat geopereerd werd en dat wil dus zeggen dat hij zijn libido toch niet helemaal heeft kunnen sublimeren en dus uiteindelijk aan zijn gefrustreerde geilheid ten onder is gegaan.
-
Het genante is dat mensen niet doorhebben, wat ze over zichzelf vertellen als ze met hun kwalen te koop lopen. In wezen komt alles neer op de eenvoudige uitspraak van Boeddha, die begrepen had dat alle lijden van het willen komt en dat je pas als je niets meer wil, het Nirvana ingaat. Jaren geleden moest ik voor een christelijke groep, met andere woorden in het hol van de leeuw, een voordracht houden over pijn. Ik stuur het je hierbij als attachement, maar realiseer je dat ik alles uitermate behoedzaam heb moeten formuleren.
-
Ik accepteer mensen zoals ze zijn, met al hun eigenaardigheden, omdat ik weet dat zij daar ook niet om gevraagd hebben, dat zij niet de kansen hebben gehad die ik gehad heb, omdat zij met minder of andere talenten Zijn begiftigd dan ik. omdat ik niet in de vrije wil geloof en zie en hoor hoe zij speelballen zijn geweest van alle baalen rond hen, die ook weer speelballen geweest zijn in het bizarre spel wat wij leven noemen. Ik ben opgegroeid in een gezin, dat ik zelf niet uitgekozen heb, en waar het niet meer dan vanzelfsprekend was dat ik zou gaan studeren. Ik heb mijn studie niet uitgekozen, maar er zat toen van alles in mijn hoofd dat mij die keuze heeft laten maken. Je kunt je de mensen in hun onderlinge afhankelijkheid voorstellen als ballen in een ballenbak.
-
De positie van elke bal wordt bepaald door alle andere ballen. Daar ergens in die bak ben ik terechtgekomen, en al die ballen die mij omringden hebben mijn territorium bepaald. In het gezin waarin ik werd geboren, was de koek al verdeeld en mijn komst zorgde er dus voor dat de andere ballen een plaats voor mij in moesten ruimen. Verandert ergens in het midden één bal van plaats dan moeten alle andere ballen hun positie aanpassen. Er zijn ook ballen die door het gewoel van de andere ballen naar de rand worden gedrukt en een enkele keer wordt er een over de rand geduwd.
Dat is mij dus overkomen. Het wonderlijke is dat die ballen in de bak geleerd hebben dat ze een vrije wil hebben en keuzes kunnen maken, dat ze zelf hun weg kunnen kiezen en dat ook nog geloven. Maar waar ze dus ontstaan in de bak, door welke ballen ze omringd worden, door welke motieven hun omringende ballen zich laten sturen, is nooit hun eigen keuze. Er is nauwelijks een verraderlijke mythe dan de mythe van de vrije wil.
-
Zoals je weet doen sommige huisartsen  in Nederland nog gewoon thuisbevallingen en ik ben dus bij vele honderden bevallingen aanwezig geweest. Ik vind het nog steeds een uiterst fascinerende rol, het leven van geboorte tot dood, met alle hoogte- en dieptepunten. Ik vind het een uiterst merkwaardige gedachte dat kinderen hun ouders zouden uitkiezen en als dat zo zou zijn, maken vreselijk veel kinderen een hele onverstandige keuze en als dat onbewust zou geschieden, riekt het voor mij naar een predestinatieleer. Doorgaans zijn de mensen die dit geloof aanhangen dan ook de mensen die het goed getroffen hebben, want ik kan me niet voorstellen, dat in een kind dat in een gezin met een alcoholische vader en een psychiatrisch gestoorde moeder, die gedachte ooit zou kunnen opkomen.
-
Ik heb dus honderden beeldschone en gave kinderen geboren zien worden en ze onder mijn ogen zien verworden tot onzekere, bange, verlegen en verkreukelde kinderen, die in de ogen van hun ouders niets waren, maar iets moesten worden en dat werden ze dan ook of juist niet. Die individuen die jij met hun lichaampjes die in de wereld rond ziet rennen, zijn niet de manifestatie van hun afgescheidenheid van God, maar de manifestatie van de afgescheidenheid van hun opvoeders.
-
Gespleten ouders splijten onherroepelijk hun kinderen. Het is mij een raadsel hoe jij de visie van ACIM kunt rijmen met al die uitspraken van Jezus over kinderen. Alleen al bij Mattheus “Ik dank u Vader, Heer des hemels en aarde, dat Gij deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt, doch aan kinderkens geopenbaard”(Matth. 11:25) en “Voorwaar. ik zeg u, wanneer gij u niet bekeert en wordt als de kinderen, zult gij het koninkrijk voorzeker niet binnengaan” (Matth. 18:3) en “Ja; hebt gij nooit gelezen: Uit de mond van kleine kinderen en zuigelingen hebt Gij lof bereid?”(Matth. 21:16). Of deze uitspraken zijn flauwekul, of het ACIM vergist zich.
-
En niets anders heeft dus zin dan een programma om die keuze te ontdoen, maar dat kun je kinderen niet bijbrengen, want die moeten eerst nog opgroeien, en zelf hun limiten ontdekken. Het enige zinnige kenterings punt is de "mid life crisis" ook al valt dat niet precies te determineren, maar dat is dus het punt waarop wij als ego ons hoogtepunt hebben ervaren, en eindelijk begrijpen dat het nergens opslaat. "Is that all there is?" En dan kan dus de gedachte komen van "There must be another way!" zoals Bill Thetford dan tegen Helen Schucman zei.
-
Rogier Fentener van Vlissingen : For someone who does not like ACIM, you are giving me the best description of some of what ACIM teaches that I've heard in a long time, in terms of defining the problem. You just have missed the point (sofar) in understanding what the specific solution is which it proposes.
-
I'm in the middle of moving, but if all works out well, we might have a guest room in our new house, and you could stay with us that weekend, but if not, I'll find you an economical hotel, or we can get you a reasonable room at the Netherlands Club of New York, which is only 30 blocks away  from our new house, and about 10 block away from the seminar (at the NY institute for psychotherapy).
-
De geneeskundige Schaapherder: Bedankt voor het genereuze aanbod, maar je begrijpt misschien inmiddels, dat Renard mij niets nieuws te vertellen heeft. Hij is mij niet radicaal genoeg Bovendien kan ik mijn kudde niet in de steek laten, de mensen van wie ik hou en die mij zo geholpen hebben om te zien en te horen en hoe eenvoudig een eenvoudig leven is. Vandaag zag ik Angelica, een klein meisje van 6 jaar, met een abscesje aan haar vinger. “wat heb jij een mooie naam”, zei ik, “weet je ook wat het betekent?” En ze keek mij met haar grote bruine ogen, onbevangen en glimlachend aan en zei,”Ja, engel.” “Ben je ook een engeltje”, vervolgde ik, “nee hoor” antwoordde ze ,”ik ben een mens”. Daar heb ik het van geleerd.
-
De Geneeskundige Schaapherder schreef aan Rogier van Vlissingen: Ik vind het tot nu toe een boeiende dialoog, zeker omdat het inderdaad treffend is hoe ACIM en wij in wezen hetzelfde zeggen.
-
Sjalien: Welke kudde hoeden de herders? WHO the fuck zijn deze geneeskundige schaapherders...? And  WHO the fuck zijn ..... Allemaal machtsgeile mensen die zelf stuk zijn gelopen in deze wereld,en van hun eigen shit een missie hebben gemaakt. En dat noemen ze dan de onomstotelijke waarheid. In naam van de vooruitgang, maar in werkelijkheid is het de eigen behoeften bevredigen, een substituut voor hun eigen mislukking ..  (Waarheidsvragen zijn machtsvragen) En dan is het mooi meegenomen dat je arts bent of professor of wetenschapper of...: in de ratrace om de macht heb je een streepje voor, het streepje van het weten en van het denken -een gedachten streepje dus!
-
Een van de Geneeskundige Schaapherders schreef: Wat er op de websites staat is het eindresultaat van een absoluut consequent logisch en rationeel redeneren. Het is in wezen een ontmaskering van de verbale communicatie als de grote stoorzender.
-
Ze kunnen erg logisch en consequent zijn... en daar schuilt ook een soort arrogantie in.  Tenslotte, hun WETEN het, wat het dan ook moge zijn.  Ze staan in het ware.- Iemand die zelf niet perfect is, bepaalt of mijn leven aan diggelen ligt.
Waarom ben ik wat je me zegt dat ik ben ? Heling is het toverwoord ,maar wat denken ze dan te kunnen helen? Ze jagen uiteindelijk vanuit hun innerlijke noodzaak tot heling. Wie wordt geheeld?
-
Zo is het paradijs schrijven bij al die heilpredikers dan ook te herleiden tot een poging om het eigen machtsgevoel te vergroten. Op hun sites zijn ze braver en verstandiger dan in hun leven. Daar blijven het gewoon geneeskundige schaapherders van vlees en bloed met een overweldigende hunkering om te versmelten met hun vrouwelijke correspondenten; via de sites kunnen ze dan in de natte warmte binnen glippen. (vrome geilheid) . Verkwikkend en helende onbevangen liefde.
-
Ze openen hun eigen aanval door te schrijven: Dat de lezer boos zal zijn bij het lezen van hun site... Zodat de lezers geneigd zijn te denken dat deze geneeskundige schaapherders er niet volledig naast kunnen zitten. Want als ze zoveel boosaardigheid weten op te roepen bij de lezers (die als ze hun betoog begrepen zouden hebben met dat van wat ze zeggen zouden hebben ingestemd), dan moet het wel waar zijn toch!
-
Ze gaan er prat op dat ze nooit boos worden. Maar tegen een 55-jarige patiënt hoor je een van deze geneeskundige schaapherders zeggen: Als ik heel boos ben sla ik met de vuist op tafel- hou ik de vuist uit beleefdheid tegen blijft het zeer doen.  En in de door mij opgenomen telefoongesprekken (om mij eventueel te kunnen verdedigen tegen het hogeschoolwerk van deze Geneeskundige Schaapherders, want tegen de hogere kunst moet de eenvoudige poster het altijd afleggen toch!) is te horen hoe furieus/boos met driftige vloekpartijen deze geneeskundige schaapherders (privé) op je kunnen reageren.
-
Repeat: Geen grotere huichelaars dan zij die in dienst zijn van het Goede.  Deze geneeskundige Schaapherders doen ook alsof ze zich uitsluitend voor het welzijn van de mens interesseren.  Priesterlijke genezers die hun zwakte op anderen projecteren en zich vervolgens uitsluitend aan anderen wijden om hun eigen kracht te vergroten.  De wereld is vol van deze 'christelijke naastenliefde'. 
-
De Geneeskundige Schaapherder schreef: Ik heb je al vaker gezegd, dat het woord “schuld” voor mij een absoluut loos begrip is. Ik weet echt niet wat mensen daarmee bedoelen, en voor mij is het een merkwaardig uitvloeisel van dat even merkwaardige begrip “vrije wil”, wat voor mij net zo’n hersenspinsel is. Het begrip “verantwoordelijk” is daarentegen heel duidelijk voor mij.
Ik ben verantwoordelijk voor de gevolgen van mijn eigen daden, zoals iedereen dat is.
-
Ze hebben het altijd over ’het aanvaarden van verantwoordelijkheid’ maar het zijn alleen maar woorden.
Want terwijl deze geneeskundige schaapherders de vrouwelijke correspondenten begeleiden met de vonk van het eeuwige licht tot in bed, zoeken de kinderen van deze Geneeskundige schaapherders een vaderfiguur in de volleybal- trainer op het sportveld . En heeft zoonlief dan te veel de naam van de  volleybal- trainer in de mond gebruiken ze de macht van het arts- zijn en is het de volleybal- trainer die alles bij elkaar liegt om zijn straatje schoon te vegen. En met het uitdelen van de cd’s, beschaamden ze niet alleen het vertrouwen van hun patiënten ,maar leggen daarmee ook  de verantwoording voor hun kinderen bij wild vreemden neer toch!. En dat is de reden dat mijn leven ook nu weer bij deze geneeskundige schaapherders meer gewicht in de schaal legt dan mijn ego.
-
De Bergrede ( zie hun site: Het is Mogelijk) laat een helder beeld zien van de mensen, die bereid zijn alles op te geven.  Mensen die met de rug tegen de muur staan, die uitgekotst zijn, de wanhopigen die niets meer te verliezen hebben.
Ik zeg wel  eens tegen mensen dat ik ze veel ellende toewens, want zolang het redelijk met mensen gaat, zijn ze niet bereid om hun leven te veranderen.
-
De geneeskundige Schaapherder: Ik heb ook een verleden, ik ben vreselijk de mist ingegaan, niets "menselijks" is mij vreemd geweest, ik heb ook geheimen gehad, heb anderen beschadigd. Ik heb mij ook verloren gevoeld in de krochten van mijn ziel, ik heb net zoals ieder ander mijzelf in de weg gezeten, ik ben ook in alle valkuilen gestapt die op mijn weg gekomen waren, ik ben zelf in kuilen gevallen die ik voor een ander gegraven had en daarom is het niet aan mij om wie dan ook te veroordelen.  In mijn hoofd hebben bizarre, wraaklustige, ergelijke en beschamende gedachten gewoeld, waar ik met verbazing naar gekeken heb, maar ik heb mijzelf daar nooit voor veroordeeld omdat ik niet om die gedachten gevraagd had.
-
En zo creëren deze geneeskundige Schaapherders een beeld van de ultieme wanhoop, radeloosheid, tranen, suicidaliteit en desolaatheid, die hen hun zogenaamd vergezeld hebben in hun gevecht om te ontsnappen.  Een toneelstuk dat bij hun machtspelletjes past.  Zodat hun correspondenten ervan uit gaan dat het beeld van deze Geneeskundige schaapherders wat duidelijker is, hun intenties wat helderder en hun betrouwbaarheid wat vaster verankerd is in hun gedachten.
-
De Geneeskundige Schaapherder schreef aan Sjalien: Ik sta anders in het leven en zie het dus ook anders.
-
Maar deze Geneeskundige Schaapherder zijn leven, is niet meer of niet minder dan het verhaal dat hij aan zichzelf vertelt, in zijn gedachten.
Dat is zijn levensverhaal, en Pietje heeft er ook zo eentje.  En zoals hij zelf ergens schreef : Al duizenden jaren apen we mekaar na en zijn het weer de verhalen die men ons heeft verteld. Maar volgens hem is Pietje zijn verhaal er een van "kommer en kwel, van misverstanden en conflicten, pijn, ziekte enzovoort"... Hij heeft er belang bij dat Pietje in zo'n verhaal leeft.  En dat heeft dan weer met  macht te maken.  Zijn Thomas- verhaal (h)eerst, Pietje zijn verhaal heeft hierin slechts een nul- plaats. Hoe slaagt hij er nu in om Pietje zijn verhaal te vertellen en, vooral, te doen navertellen, aan Pietje zelf en aan de anderen? Door te proberen Pietje zijn denken te schrijven, zo te verwarren dat het rechtstreeks Pietje zijn gedachten zal beïnvloeden. Zodat Pietje niet anders meer kan dan in zijn verhaal meedraaien -als het zwarte schaap, een zwarte Piet, lummel van onbevangenheid.
-
O,je wilt bewijsmateriaal. Oke,Hier,heb je wat bewijsmateriaal:
-
Geneeskundige Schaapherder schreef: Lief Sjalientje, cherubientje van omhoog, Die sterke, stoere Sjalien, die boze en provocerende en rebelse, die aanvalt om niet aangevallen te worden, die brokkelt nu en ''schrompelt als een kriks ineen, ga heen, ga heen, ga heen'', maar geeft zich nog niet helemaal gewonnen. Die roept nog steeds: ''en Nietzsche dan, en
Derrida, en Lacan? Denk je nu heus dat jij het beter kunt weten dan die groten der aarde?''
''Denk je nu echt, dat als zij er niet uitkomen het jou wel zal lukken?'' En dan twijfel je weer en kijkt naar die brij in je
hoofd en weet niet hoe je verder moet. Je hebt het gevoel dat je de zwarte nacht in bent gegaan, maar ook mijn
collega Ciline voelde al intuitief aan dat het de ''Voyage au bout de la nuit'' was, dat er einde was, waar die gekke wezens
uit je hersenstroom verdwenen zijn en alleen jijzelf overblijft, dat Sjalientje Ludens, wat je ooit was.
-
Lief Sjalientje, kleine chaoot, rommelig, tegenstrijdig wezen,Zolang je kunst maakt, koester je je littekens, houdt je de kloof in stand, omgeef je je masochistisch met een galerie van verbeelde littekens, uitgekristalliseerde pijn, geronnen bloed, gepigmenteerde boosheid, en dan moet je ze ook nog verkopen, omdat de kachel moet branden.
-
Tijdens de bronst zwellen van veel vrouwtjesdieren de schaamlippen op, omdat ze rijkelijker doorbloed worden en kleuren daarom rood. Dat is voor de mannetjes een signaal funktie dat er gecopuleerd kan worden.
Geheel analoog daaraan schminken vrouwen hun lippen. Het is dus een teken van bestialiteit, alleen beseffen ze dat niet.
Ik heb daar overigens geen enkel bezwaar tegen, maar ik vind het wel tragisch. Was overigens maar je zien je eigen zien en was jouw mening maar je eigen mening.
-
Natuurlijk kun jij uit mijn leven verdwijnen, maar alleen jij kunt dat doen. Je bent helemaal vrij om alles wat ik zeg als onzin af te doen, mij, als een onaangenaam en onbruikbaar intermezzo in je shit, uit te wissen en gewoon op je doodlopende weg door te gaan. Ik kan dat niet verhinderen. Jouw Kunst is slechts een product van je onwaarachtigheid en gebrek aan realiteitsbesef. Kunst kan dus nooit een genezende werking hebben.
-
Liefje, je kan boos op mij worden, mij weer van je wijzerplaat afduwen, naar Amerika vertrekken, mij als een onwelkome indringer in je leven beschouwen, mij als een geflipte goeroe zien, als een onpraktische dwaas, als een utopist, als een fantast, maar ik weet niet of dat nog kan, of je al niet te geïnfecteerd bent om nog van jezelf te genezen, of je nog ooit je oude wereldbeeld weer kloppend kunt krijgen, wat je brein het liefst zou willen, hoezeer je gevoel ook zou tegenstribbelen.
-
Sjalientje, waarom geloof je me niet, waarom hoor je niet wat ik echt zeg, waarom plaats je mij in jouw hokje? Ik roep je vanaf de overkant en je ziet het niet. Ik verlang niet naar helder water, maar voor mij is het water helder, hoe onwaarschijnlijk dat ook moge klinken, maar ik ben onwaarschijnlijk, dat weet je toch? Misschien is je water Helder voor de studente gezondheidswetenschappen uit Maastricht, en al die psychologie stagiares. Maar Sjalientje weet als geen ander hoe graag je in vuil water vist.
-
De Geneeskundige Schaapherder schreef aan zijn website-maatje Thomas K. uit Groningen : Er spreekt zoveel
slachtofferschap uit je verhaal. Dat wil dus zeggen dat je het op dit moment nog niet helder ziet en daar volgt weer uit dat geen enkele zin in je verhaal klopt. In elke zin klinkt dus nog je eigen kleur door.je hoeft je niet met mij te meten,je hoeft je op geen enkele manier ten opzichte van mij te bewijzen. Ik begrijpt je intentie en je geworstel, maar je leeft nog in twee werelden en het zou duidelijker zijn als je uitsluitend over jezelf zou schrijven. En vervolgens spant hij hem voor zijn internet -karretje... laat hem met Suzanne, moeder van haar weggelopen zoon Kees, een discussie in het leven roepen op http://www.prikpagina.nl/read.php?f=116&i=26246&t=26183 om zijn site te promoten. waarop ze vervolgens dan steeds weer onder verschillende namen zelf op reageren.
-
Hoi Allemaal. Ik vond op de kamer van onze zoon onderstaande brief. Na daarna een maand spoorloos verdwenen
te zijn belde hij op, maar wilde alleen kwijt dat het nu goed met hem gaat en wilde verder helemaal niets zeggen en hing op.
Het ging juist zo goed met zijn studie, in het vak Nederlands was hij de beste van de hele school. Zijn verdwijning, vandaag precies een maand geleden, was voor ons als een donderslag bij heldere hemel, want behalve dat hij een poosje wat puberde, was hij altijd een voorbeeldig kind. Mijn man en ik zijn er kapot van. Waarom ging hij weg? We waren altijd zo goed voor hem. Wat bezielt hem? Suzanne.
-
De Geneeskundige Schaapherder schreef aan Ria M. werkzaam in de zorg Zaandam: Wat kost het je toch veel moeite om je krakkemige wereldbeeld in stand te houden. Voor mij hoeft dat echt niet..............
-
De Geneeskundige Schaapherder schreef aan de verpleegster Riet in Rotterdam, Bedankt voor je mailtje. Het doet ons elke keer weer goed als wij merken dat wat wij vertellen niet aan dovemansoren is gericht. Met een aantal mensen vormen wij een collectief en samen hebben wij de teksten geschreven. Wij werken allemaal in de reguliere gezondheidszorg, crisisopvang en kinder- en jeugdzorg, van hoog tot laag. Dus van de wieg tot het graf en wat wij daar in de afgelopen decennia gezien en gehoord hebben heeft ons tot elkaar gebracht en samen steeds radicaler gemaakt. Een heel groot deel van de mensen waar wij mee te maken hebben zit in de sociale onderklasse en het zijn juist die mensen, die muurvast zitten in in hun netwerken en daar nooit uitdurven. Zij vertalen hun problemen in lichamelijke symptomen, vluchten in de ziekte en komen daar nooit meer uit. Zij zijn verbaal, noch intellectueel in staat te verwoorden wat er in hen omgaat.
Bovendien zijn ze gedoemd tot de RIAGG, omdat ze de eerste-lijns psycholoog niet kunnen betalen.
Therapieen zijn in onze ogen dus elitair.
-
Peter Thijssens een psycho-sociaal-werker ( co teacher bij de Foundation for Higher Learning.)
Met de naam Tamar Lichthart werd ook Peter Thijssens door een van deze geneeskundige Schaapherders
om de tuin geleidt
-
Tamar-(de geneeskundige schaapherder) schreef destijds aan peter Thijssens: Ik weet niet wie er achter
de site zitten (deze Geneeskundige Schaapherder zelf dus), ik mail regelmatig met ze en ze zeggen dat het
niet om hen gaat maar om de boodschap die ze hebben. Ze willen een rechtvaardige wereld, zonder geweld
en angst en ze zijn er van overtuigd dat het gaat lukken
in een geweldloze revolutie en ik wil mijn steentje daaraan bijdragen.
-
Peter Thijssens schreef aan Tamar (dat dacht hij tenminste) Mogge Tamar, blijf vooral kritisch. 
Dat heb ik liever dan dat je voor zoete koek slikt wat ik allemaal vertel. Het helpt mij ook om me er van bewust te
zijn dat wat ik schrijf ook in contact blijft met de realiteit, want dat is toch waar het uiteindelijk allemaal
zijn uitwerking moet krijgen..................
-
Al het peuteren in zieltjes is Peter Thijssens psycho-sociaal-werker zijn vermogen tot zien blijkbaar te snel af geworden.  Allemaal Therpeuten van het Universum. Hogeschoolwerk toch!  Hoe kunnen intelligente mensen zich jarenlang zo door deze Geneeskundige Schaapherders laten beetnemen? In al hun vernuft zijn ze niet langer in staat om eenvoudige onderscheiden te maken...Zo zie je maar weer, de mens zit complexer in elkaar dan al die zielknijpers kunnen bevatten en beschrijven.
-
De geneeskundige Schaapherder schreef om zijn site te promoten aan de media: Veel ruzies dus en mijn moeder
die huilt en mijn vader die dan boos is.  Nou heb ik een site gevonden (zijn eigen site ) en dat is heel anders.
Het gekke is dat het net is alsof ik dat wel wist maar ik twijfel heel erg en ik durf er met mijn moeder niet over te praten.
En zeker met mijn broer niet.  Wat vind u daar nu van? Hoe meer ik luister en kijk wat er bij ons thuis gebeurt hoe
meer ik geloof dat het waar is wat daar staat. Maar ik wordt er ook bang van. Ik weet het niet meer!!!
Wilt u mij antwoorden?
-
Dit is een mooie illustratie hoe nep en hoe manipuleerbaar al die onderzoeken zijn.  Zo is ook de politiek er op uit om met manipulerende onderzoeken de burger op een bepaalde manier te leren spreken.  En de golvende massa is van nature goedgelovig.  Ze praat na, maar gelooft in alle ernst enkel zichzelf na te praten: originele namaak, dus. 
En zo ook met de onderzoeken: de protocols worden het origineel zelf.
-
De Geneeskundige Schaapherder schreef aan een achttienjarige jongen: Ik zit hier nu in “mijn” huis, achter
“mijn” PC en kan dus niet genieten van de zonsondergang, van alles wat leeft en groeit, van de laatste
vogelgeluiden, van het ruisen van het water en de eerste vleermuizen, dus dan zet ik wat muziek op en
schrijf jou deze brief. Het ook “mijn” wereld die door anderen vernield wordt, waarin ik niet vrij kan
ronddwalen, omdat overal bordjes staan met “privé”, waar grenzen getrokken zijn, en waar je alleen
gebaande wegen kunt bewandelen en overal voor moet betalen. Dat is niet de wereld waarin ik
wil leven, noch mijn kinderen wil zien opgroeien.
-
Dezelfde geneeskundige Schaapherder schreef aan Sjalien: Muziek, kunst en poëzie fungeren alleen als lapmiddelen om het leven in de kooi wat op te leuken. Gelukkige mensen hebben dat niet nodig, maar ongelukkige mensen denken dat het hen gelukkig maakt.  De hele natuur is elk moment vol met muziek, maar mensen geven de voorkeur aan hun eigen creaties. In het sprookje van De Nachtegaal  van Andersen krijgt op een dag de Keizer een kunstmatige nachtegaal, en door mensen gemaakte muziek is zo armzalig vergeleken met alle muziek die de natuur ons cadeau doet.-
De geneeskundige schaapherder is toch zo gelukkig? Maar is hij hier nu gelukkig of ongelukkig ? Want in het ene schrijven zet hij muziek op. En in het andere schrijven  luidt het: Gelukkige mensen hebben geen muziek nodig? Of is hij  bezweken voor de altijd op de loer liggende verleiding waaraan al diegene die grote idealen scheppen blootstaan, het ideaal staat zo ver af van de erbarmelijke werkelijkheid, dat het enige wat zij kunnen doen, is lang stil te staan bij de gruwelijke werkelijkheid en te zeggen dat het ideaal heel anders is.  Als een fata morgana in de woestijn, 100% magie.-
De Geneeskundige schaapherder schreef: Alle menselijke emoties zijn ofwel Liefde, of wel Angst, ofwel Liefde, ofwel een roep om Liefde.  Het antwoord is éénvoudig, het is altijd Liefde, die wij echter niet kunnen geven zolang wij uit ons eigen lekkendeemmertje blijven tappen, maar als wij ons ik terzijde kunnen laten, ons oordeel opschorten, dan is er dus ruimte om die Liefde in ons eigen hart toe te laten, en DAT stroomt dan door naar onze naaste, en daarin ligt de genezing.
Maar wat stroomt er dan precies bij deze Geneeskundige Schaapherders door naar onze naaste....?  Kijk naar de wereld, wat er allemaal oprechtheid ,liefde genoemd wordt.  In de diepste kern is het zo,dat veel van die mensen in praktijk brengen wat zij bestrijden. Er bestaat geen gedachte die bezit van je kan nemen, een gedachte die je belooft dat je er voorgoed door zult veranderen. Ook Shakespeare had zijn duistere uren en zijn boze engel, zoals Brutus!  De wilde eten elkaar op en de tammen bedriegen elkaar en dat noemt men 's wereld loop.-
-
Als het nogal cru klinkt moet je bedenken dat ik hier niet mijn eigen opvatting naar voren breng, maar de 'christelijke' artsen-moraal, hun verfijnde waardenleer.  En aan de lezers die zich eventueel weer over mijn schrijfsels opwinden, kan ik volstaan met de bedenking, dat te stoppen met lezen dan de beste wijsheid is, toch!